EAP.AKWeb.gr

Μήπως σου διαφεύγει και μία διπλή εργασία (ΓΕ3-ΓΕ4) στις 27/02.

Άντε καλό μήνα να έχουμε.

Απεναντίας, δε μου διέφυγε, αλλά θεώρησα πιο επείγουσα την επικείμενη, πλέον, εργασία της ΣΔΥ51,για την οποία:

• δεν γνωρίζουμε τίποτα
• θα χρειαστεί να την παραδώσουμε, δίχως να έχει μεσολαβήσει κάποια ΟΣΣ, σε λιγότερο από μήνα

Για την "διπλή" εργασία της ΣΔΥ50, η οποία μπορεί να είναι, μπορεί κι όχι, "δύο εργασίες σε μία" έχουμε περισσότερο καιρό στη διάθεσή μας, ενώ μεσολαβεί και μία ΟΣΣ 13 μέρες πριν την ημερομηνία παράδοσής της....which, at least, sounds a lot more "fair" to me!

Καλημέρα,
Να κάνω μια ερώτηση στον Ανδρέα που είναι παλιότερος. Η βαθμολογία των εργασιών στο μητρώο μας (open.eap.gr)
καταχωρείται στο τέλος του διδακτικού έτους; Εσάς έχει καταχωρηθεί η βαθμολογία που αφορά την 1η Εργασία;

Στην καλύτερη περίπτωση παραμονές των εξετάσεων.

Πόσες σελίδες έστειλες τελικά;

Η δική μου εργασία είναι συνολικά 12 σελίδες, εκ των οποίων οι πρώτες 4 είναι εκφώνηση και στοιχεία, τρεις είναι με τα πρωτότυπα και τα διαγράμματα, άρα μου μένουν 5 με απαντήσεις ερωτήσεων. Απορώ πως γέμισες 30 εσύ Αντρέα

Θοδωρή με κλέβεις νομίζω. 32 είναι η σελίδες και όχι 30. Μέσα σ’ αυτές βέβαια μετράνε τα πάντα. Εκφωνήσεις, σχήματα και πρότυπα, όλα.

Όσον αφορά το πώς προκύπτουν τόσα πολλά νομίζω το έχω αναφέρει σε κάποιο παλαιότερο post. Ελπίζω να μην βαρεθεί να διαβάζει ο άνθρωπος και αρχίσει να κόβει.

Άντε καλά αποτελέσματα σε όλους και καλή αρχή για τα επόμενα – τόσο στην 50 όσο και στην 51 – γιατί απ’ ότι φαίνεται δεν υπάρχει περιθώριο για χαλάρωση.

Εγώ κατάφερα να γεμίσω 24 σελίδες, αλλά είχα και λιγότερα σχήματα, είναι η αλήθεια.

36 σελίδες. Μεγάλο ρόλο παίζουν και οι γραμματοσειρές και τα σχετικά. Εγώ χρησιμοποιώ μέγεθος 11. Βέβαια 9 σελίδες ήταν τα σχήματα του πρωτοτύπου χαμηλής πιστότητας. 13 σχήματα έκανα. Μια γενική συμβουλή αν μου επιτρέπεται σε ένα θέμα, στο οποίο έχω περισότερη εμπειρία, επειδή για δύο χρόνια δούλευα σε μια διδακτορική διατριβή, που λόγω συγκυριών αναγκάστηκα να διακόψω. Οι Ακαδημαϊκοί δίνουν ιδιαίτερη σημασία σε θέματα αναφορών, ακόμα και στη μορφή τους. Θυμάμαι στην πτυχιακή μου στο Μακεδονίας μας βάλανε (μαζί με τον συνάδελφο που υλοποιήσαμε την πτυχιακή), να την ξανατυπώσουμε και βιβλιοδετήσουμε με τις αναφορές σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο πρότυπο προερχόμενο εκ Μ. Βρετανίας, το οποίο πλέον χρησιμοποιείται ως παγκοσμίως αποδεκτό πρότυπο. Επειδή έχω συμμετάσχει σε αρκετά συνέδρια , είναι πολύ αυστηροί σε τέτοια θέματα. Όταν γράφετε κάτι στην εργασία που το έχετε διαβάσει κάπου αλλού, καλό είναι να λέτε: Σύμφωνα με τον Poslad, ή όπως ο αναφέρει ο Weiser κλπ. Αν δείτε το βιβλίο μας έχει αναφορά έναν αριθμό όταν γράφει κάτι που προέρχεται από τη βιβλιογραφία που δίνετε. Μια τέτοια προσοχή σε "τεχνικές λεπτομέρειες σας δίνει έναν αέρα 5-10%.

Ηλία πολύ σωστά είναι αυτά που λες. Το πρόβλημα όμως είναι ποιο πρότυπο να χρησιμοποιήσει κανείς. Εγώ στην πτυχιακή μου ήμουν πολύ τυχερός (ή άτυχος – όπως το δει κανείς) διότι ο επιβλέπων ήταν ιδιαίτερα ελαστικός στο θέμα του format των αναφορών. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχω ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα πάνω στο θέμα.

Εάν έχεις κάποιο site που αναφέρεται στο πρότυπο που σας «επέβαλαν» να χρησιμοποιήσετε στην πτυχιακή θα σε παρακαλούσα να μας το κοινοποιήσεις. Έχω βρει διάφορα site που αναφέρονται σε τέτοια πρότυπα αλλά το ερώτημα είναι ποιο να ακολουθήσει κανείς. Κοιτάζοντας βιβλία και papers βλέπεις ότι ο καθένας χρησιμοποιεί ότι θέλει.

Εγώ τελείωσα με το γράψιμο (συγκεκριμένα τα lo-fi prototypes) Σάββατο μεσημέρι...λίγη ώρα μετά εξαφανίστηκα από το σπίτι κι όταν "γύρισα" είχε πάει Κυριακή απόγευμα, οπότε κι έπρεπε να συντάξω αναφορές και να περάσω τις απαντήσεις στο πρότυπο. Νομίζω πως χρησιμοποίησα το πρότυπο του Vancouver για σύστημα αναφορών και λέω νομίζω γιατί, όπως λέει κι ο Ανδρέας, ο καθένας χρησιμοποιεί το δικό "του" σύστημα κι έτσι συμβαίνει συνήθως. Διαφορετικά επιστημονικά περιοδικά έχουν το δικό τους reference style, οπότε και βρίσκει κανείς διαφορετικές παραλλαγές, πολλές φορές, του ίδιου προτύπου! Αυτό που θέλω να πω, δηλαδή, είναι το γεγονός πως ίσως να έχει περισσότερη σημασία να κάνουμε την αναφορά εκεί που πρέπει, παρά ο τρόπος με τον οποίο αυτή θα γίνει.